معبودا...

سخت شکایت ها دارم و سخت خسته ام...

معبودا...

گر بگویم دلقک وار این نفس ها را دارم برای خلقت جاری میکنم...

گر بگویم دلقک وار این درد مردم را دارم به جان می خرم...

گر بگویم عمری خلقت را خنداندم و امیدوارشان کردم به تو...

گر بگویم از من فقط واژه ای بنام هیچ ماند...

گر بگویم خسته از زاری و ناله ام...

گر بگویم دنیایت تنگ گشته بر دلم...

الهی خرده بر می گیری؟

کفران خوانت مرا می دانی؟

ناسپاس درگاهت مرا میدانی؟

معبودا...

من نه انم که دانم و نه انم که تو را دانم...

معبودا...

از کثیرالعجب بودنم کاسته نشد که بر انی اذا لفی ذلال مبین بودنم بیفزایی..

اه که عقل این ها را نمیفهمد..

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: